یا لطیف
« هنر امروز حدیث نفس است و هنرمندان گرفتار خودشان ، به فرموده ی حافظ ، تو خود حجاب خودب ، حافظ از میان برخیز . سعی کردم که «خودم» را از میان بردارم ، تا هر چه هست خدا باشد. البته آنچه که انسان می نویسد همیشه تراوشات درونی خود اوست ، امّا اگر انسان خود را در خدا فانی کند ، آنگاه این خداست که در آثار ما جلوه گر می شود ...»
این بالائی ها رو شهید آوینی وقتی که داشته دست نوشته هاش – چه فلسفی و چه شعر و داستان – رو گونی گونی آتیش می زده گفته! می گفته که اینا حدیث نفسه ، می گفته الهی نبوده هیچ کدوم !
یکم با خودت فکر کن ، کدوم نوشته هات الهیه ؟ اصلا کدوم کارات الهیه ؟ خودمو می گم ، این نوشته رو هم بعید می دونم الهی باشه !
فکر کنم لازم باشه خیلی چیزا رو بسوزونیم ، دست نوشته که سهله ، خیلی از افکار رو هم باید سوزوند . حالا یکم فکر کن ، احتمالا فندک لازم نداری؟
پ. ن 1: عجیب شخصیتی داره این شهید آوینی ! کاشکی صحیح الگو برداری بشه !
پ. ن2 : این مطلب رو برای نشریه ی یکی از پایگاه ها نوشته بودم ، با یه کم تغییر اینجا هم گذاشتمش .
پ. ن 3 : شفاف سازی کنم : از فندک توی جا کفشی برای مصارف فرهنگی استفاده کنید !
در ضمن این جا کفشی عمومیه !هرکی خواست بگه تا جا کفشی اختصاصی بزاریم براش.
نوشته شده توسط : کفش دار
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
